ჟურნალისტი, ვებრედაქტორი. აშუქებს პოლიტიკის, ეკონომიკის საკითხებს. რადიო თავისუფლებაში მუშაობს 1993 წლიდან.
ჩრდილოატლანტიკური ალიანსის პრაღის სამიტის შემდეგ საქართველოში ნატოსთან დაახლოებისათვის სამზადისი დაიწყო. ალიანსის 5 სტანდარტის დასაკმაყოფილებლად საქართველოს უამრავი
აფხაზეთში, კოდორის ხეობაში, მოქმედი ქართული სკოლების მასწავლებლები გაფიცვით იმუქრებიან. ამის მიზეზი 3 თვის მანძილზე მიუღებელი ხელფასებია. საკუთარი პრობლემების აფიშირებას
საქართველოს მთავრობამ კორპორაცია „AES-ს" ჯერ თელასი, შემდეგ კი საქართველოს ელექტროსისტემის ლამის ნახევარი თითქმის უფასოდ იმ იმედით გადასცა,
საქართველოში ბუნებრივი აირის ექსკლუზიურ მომწოდებელ „იტერასა“ და საქართველოს მხარეს შორის წლების მანძილზე რთული თანამშრომლობა ჩამოყალიბდა,
საქართველოში, პანკისის ხეობაში, განსახლებული ჩეჩენი ლტოლვილების დიდი ნაწილი ჯერჯერობით სამშობლოში დაბრუნებას თავს არიდებს. ამის მიზეზი კი ჩეჩნეთში არსებული მძიმე პირობებია. არადა,
ბაქო-თბილისი-ჯეიჰანის ნავთობსადენის 17 კილომეტრიანი მონაკვეთი ბორჯომის ხეობაში რომ გაივლის, საქართველოს საზოგადოების დიდმა ნაწილმა მხოლოდ ამ რამდენიმე დღის წინ შეიტყო.
საქართველოს რეგიონების უმრავლესობას ზამთრის პერიოდში ელექტროენერგია გაურკვეველი გრაფიკით მიეწოდება, ისევე როგორც დედაქალაქის განაპირა რაიონებს. ენერგეტიკული კრიზისი
ნატოს სამიტის პარალელურად გერმანიაში ბერჰოფის სამეცნიერო-კვლევითი ინსტიტუტის მიერ ორგანიზებული ქართულ-აფხაზური მეცხრე არაოფიციალური შეხვედრა გაიმართა.
ნატოს პრაღის სამიტის შემდეგ ხარისხობრივად ახალი ეტაპი იწყება საქართველო-რუსეთის ურთიერთობაში. კავკასიის რეგიონის ჩრდილოატლანტიკური ალიანსის ინტერესების სფეროდ გამოცხადებით
საქართველოს ჩრდილოელი მეზობელი რუსეთი ბოლო წლების მანძილზე ჩვენს ხელისუფლებაზე ზეწოლის განსახორციელებლად პერიოდულად საქართველოში მცხოვრებ ეროვნულ უმცირესობათა ფაქტორს იყენებდა.
საქართველომ, ნატოში გაწევრიანების სურვილის გამოთქმის გარდა, ალიანსის რიგებში შესასვლელად ის სტანდარტებიც უნდა დააკმაყოფილოს, რომელიც წევრობის მსურველ სახელმწიფოს მოეთხოვება.
თუ რატომ ესწრაფვის საქართველო გახდეს ჩრდილოატლანტიკური ალიანსის წევრი, ეს ქართული საზოგადოებისთვის მეტ-ნაკლებად გასაგებია. მაგრამ, თუ როგორ შეიძლება ჩვენი ქვეყანა ნატოს მოთხოვნებს აკმაყოფილებდეს,
აფხაზეთის კონფლიქტის მოწესრიგების პროცესის მიმართ აფხაზეთის ავტონომიური რესპუბლიკის ლეგიტიმური ხელისუფლების დამოკიდებულება ბოლო დროს რამდენიმე პოლიტიკური კონფლიქტის საბაბად იქცა.
საქართველოსა და რუსეთის პრეზიდენტებს შორის ორი ქვეყნის საზღვრის ერთობლივი პატრულირების შესახებ დსთ-ს კიშინიოვის სამიტზე მიღწეული შეთანხმება თბილისში თავიდანვე გაუგებრობისა და ეჭვების საფუძვლად იქცა.
როგორც ადრე ვიუწყებოდით, 4 ნოემბერს გაერთიანებული ერების ორგანიზაციის უშიშროების საბჭოს სხომაზე აფხაზეთის საკითხის განხილვა, რუსეთის ძალისხმევის შედეგად,
იმ სამხედრო საფრთხემ, როელმაც ბოლო თვეების მანძილზე საქართველოს წინაშე მთელი სიმწვავით იჩინა თავი, სერიოზული გამოცდა მოუწყო ჩვენი ქვეყნის თავდაცვის სისტემას.
თბილისსა და სოხუმს შორის უფლებამოსილებათა გამიჯვნის გაეროს მიერ მომზადებული პროექტი, რომელიც ბოდენის დოკუმენტის სახელწოდებითაა ცნობილი,
ქრისტიანულ-დემოკრატიული კავშირი ეროვნული მოძრაობის წლებიდან ცნობილია როგორც საქართველოს ფედერალური მოწყობის მქადაგებელი პოლიტიკური ძალა.
არავისთვისაა სიახლე, რომ საქართველოს ენერგოსისტემა მწვავე კრიზისს განიცდის და რომ ეს მდგომარეობა წლიდან წლამდე უარესდება. მიუხედავად სისტემაში განხორციელებული
პრეზიდენტის დავალებით, სპეციალურმა სახელმწიფო კომისიამ, საგარეო საქმეთა მინისტრის ირაკლი მენაღარიშვილის ხელმძღვანელობით ინტენსიური მუშაობის შედეგად,
ჩამოტვირთე მეტი
