ჟურნალისტი, ვებრედაქტორი. აშუქებს პოლიტიკის, ეკონომიკის საკითხებს. რადიო თავისუფლებაში მუშაობს 1993 წლიდან.
მას შემდეგ, რაც მოსკოვი საქართველოზე სამხედრო იერიშის მიტანით დაიმუქრა, სულ უფრო იმატა ქართველი პოლიტიკოსების ვიზიტებმა რუსეთის დედაქალაქში. ეს ბუნებრივადაც შეიძლებოდა მიგვეჩნია,
საქართველოს ხელისუფლება ყოველ ღონეს ხმარობს, რომ საერთაშორისო საზოგადოებრიობას და, უპირველეს ყოვლისა, რუსეთს დაუმტკიცოს პანკისის ხეობაში ჩატარებული ოპერაციის ეფექტურობა.
საქართვლოს ხელისუფლებამ კიდევ ერთხელ განაცხადა, რომ მზადაა რუსეთს გადასცეს საზღვრის დარღვევისთვის დაკავებული 13 ჩეჩენი მეომარი. ამ მზადყოფნას თან ახლავს გარკვეული პირობები,
რუსეთის სახელმწიფო მოხელეები საქართველო-რუსეთის საზღვრის ჩეჩნეთის მონაკვეთზე მოქმედ „ევროპაში უშიშროებისა და თანამშრომლობის ორგანიზაციის“ დამკვირვებელთა მისიას ლამის
რუსეთთან გამწვავებული ურთიერთობის პირობებში მივიწყებას მიეცა თბილისის ადგილობრივი არჩევნების შედეგების რევიზიის პროცესი. საგარეო აგრესიის მოსაგერიებლად ოპოზიციურ პარტიათა
საქართველოს საგარეო კონფლიქტმა შიდაპოლიტიკური კონსოლიდაციაც კი გამოიწვია, მაგრამ ამავე ფაქტორმა ოდნავადაც ვერ შეანელა დაპირისპირება ქართულ ენერგეტიკაში.
მოსკოვმა საქართველოზე საინფორმაციო ზეწოლის გასაძლიერებლად კიდევ ერთი თემა გამოძებნა. ბოლო დღეების მანძილზე რუს პოლიტიკოსთა ნაწილი და, შესაბამისად,
რუსეთი საქართველოდან საზღვრის მთელ მონაკვეთზე ელის ჩეჩენი ბოევიკების თავდასხმას. საქართველო-რუსეთის სახელმწიფო საზღვრის მნიშვნელოვანი მონაკვეთი კი სეპარატისტულ რეგიონებზე გადის,
რუსმა სამხედროებმა საქართველოს ხელისუფლებას და, უფრო კონკრეტულად, პრეზიდენტ შევარდნაძეს უკვე ტერორისტების მფარველი უწოდეს და თალიბანის სულიერ მოძღვარსაც კი შეადარეს.
პანკისის ხეობაში ანტიკრიმინალური ოპერაციის დაწყების დღიდან საქართველოს ხელისუფლება რუსეთს უმტკიცებს, რომ ჩეჩენმა მეომრებმა ხეობა დატოვეს და ამაში მოსკოვის დასარწმუნებლად
რუსეთის ტელეარხები და განსაკუთრებით „ოერტე“ საქართველოს წინააღმდეგ გაჩაღებული საინფორმაციო ომის მთავარი იარაღია. მისი წყალობით, ის ქართველი პოლიტიკოსებიც კი ვლადიმირ პუტინის
რუსეთის მიერ საქართველოს წინააღმდეგ გაჩაღებული საინფორმაციო ომის ერთ-ერთი მთავარი ღერძი ჩვენი ქვეყნის ეკონომიკური უუნარობა და კორუფციის წინააღმდეგ ხელისუფლების უძლურების მტკიცება იყო.
საქართველოს ხელისუფლება ხან უარყოფდა საქართველოში ჩეჩენი მეომრების ყოფნის ფაქტს, ხან კიდევ ადასტურებდა. ამ მერყევმა პოზიციამ წლების მანძილზე ბევრი გაუგებრობა წარმოშვა რუსეთთან ურთიერთობაში და,
რუსეთის პრეზიდენტ ვლადიმირ პუტინის მიერ საქართველოსათვის ულტიმატუმის წამოყენებას წინ უძღოდა საქართველოს ხელისუფლების დისკრედიტაციის ხანგრძლივი კამპანია.
რუსეთის სახელმწიფო მოხელეები კარგა ხანია საქართველოს „გაეროს“ ანტიტერორისტული რეზოლუციის დარღვევას აბრალებენ. როგორც ჩანს,
საქართველოში, ბოლო წლებია, გამუდმებით ლაპარაკობენ ჩრდილოატლანტიკურ ალიანსთან ჩვენი ქვეყნის დაახლოებისა და ნატოში გაწევრიანების პერსპექტივების შესახებ.
თვეების მანძილზე უხელფასოდ დარჩენილმა ენერგეტიკოსებმა, ჩინოვნიკებთან შეხვედრებითა და მოლაპარაკებებით ჯამაგირის მიღება რომ ვერ შეძლეს, საპროტესტო აქციებს მიმართეს.
5 სექტემბერს თბილისში რუსეთის ფედერაციის შეიარაღებული ძალების გენერალური შტაბისა და სამხედრო საჰაერო ძალების 20 ოფიცრისგან შემდგარი დელეგაციის სტუმრობას ელოდნენ,
რუსეთიდან საქართველოში გამოგზავნილი ოფიციალური წერილებით თუ მაღალი რანგის ჩინოვნიკთა ვიზიტებისას დაყენებული მოთხოვნა ჩეჩენი მეომრების, პირველ რიგში კი,
რუსეთთან გართულებული ურთიერთობის პარალელურად დაძაბული ვითარებაა აფხაზეთის კონფლიქტის ზონაშიც. თუ იმასაც გავითვალისწინებთ, რომ დაპირისპირებაა თავად აფხაზეთიდან დევნილ
ჩამოტვირთე მეტი
