ცხოვრება ვირუსთან ერთად

„ეზო“ ისევ დაიკეტა

პატარა რესტორანი „ეზო“ ისევ დაიკეტა. არაერთი მცდელობის, მისი მფლობელების ბრძოლის, ფიქრისა და დაგეგმვის, სესხის აღების, მენიუს ცვლილების, ყველა წესის დაცვისა და, რაც მთავარია, გარე სივრცის არსებობის მიუხედავად, პანდემიით გამოწვეულ სირთულეებს „ეზომ“ ვერ გაუძლო.

ზამთრის მოლოდინში

წნორელი ბიოფერმერის, ნიკა ბაგალიშვილის, მეურნეობაში მოსავალი ნელ-ნელა ილევა. გაზაფხულიდან მოყოლებული, პანდემიის პირობებში, ნიკამ თავის მიწაზე რამდენიმე სახის ბოსტნეული მოიყვანა. წინა სერიებში მოგითხრობდით, როგორ მოჰქონდა თავისი პატარა მანქანით ნიკას თბილისში პროდუქტი და წესების დაცვით ყიდდა.

ცხოვრება ვირუსთან ერთად: როგორ გაიხსნა „ეზო“

დაგვიანებით, ბევრი ფიქრის და პრობლემის გადალახვის, ფულის სესხების და მენიუს სრული ცვლილების შემდეგ, 24 ივლისს, გიომ და ქრისტომ, თავიანთ პარტნიორებთან, დადასთან და ნატოსთან და „ეზოს“ გუნდთან ერთად  რესტორანი ხელახლა გახსნეს.

სანამ „ეზო“ დაკეტილია

7 ივნისს რესტორნები იხსნება, თუმცა ღირს კი ნაჩქარევად გააღონ „ეზოს“ ჭიშკარი კარგად დაგეგმვის გარეშე? ივლის ხალხი „ეზოში“?

ცხოვრება ვირუსთან ერთად - თავისუფლების ადამიანები

ბოსტანი წნორში, პანდემიისას

26 წლის ნიკა ბაგალიშვილიც, რომელსაც მეორე წელია აქვს თავისი პატარა ბიომეორნეობა, სახელად სამყურა (დიდი ბოსტანი, როგორც სხვანაირად უწოდებს), ამ საქმიანობაში იყო ჩართული - ზაფხულისთვის მის მოწეულ ბიობოსტნეულს ქალაქში ბევრი ელოდებოდა და ყველაფერი უნდა მოესწრო.