მუშაობს საქართველოს შიდა პოლიტიკის, ადამიანის უფლებების, ქალთა და ბავშვთა, უმცირესობების, ეკოლოგიის, ჯანდაცვისა და სხვა სოციალურ საკითხებზე. რადიო თავისუფლების ჟურნალისტია 2008 წლიდან.
ისრაელში მყოფი ნინო ქოქოსაძის თელ-ავივ-თბილისის რეისი, ისრაელსა და ირანს შორის დაწყებული შეიარაღებული დაპირისპირების გამო გაუქმებულია.
ყვირილი, კივილი, ლანძღვა-გინება, წყევლა, ჭეჭყვა, თრევა, ხელების გადაგრეხა და გაგდება სასამართლოს ფოიედან - ეს ხდება თითქმის ყოველდღე თბილისის საქალაქო სასამართლოში, სადაც პროევროპულ აქციებზე დაკავებულების პროცესები დასასრულისკენ მიდის.
ამ ვიდეოში გიყვებით, რა ხდება მსგავსი პროცესების დროს სასამართლოში და რა პირობებში უწევთ ჟურნალისტებს მუშაობა. კითხვა კი ასე დავსვით - რატომ ტარდება დიდი საზოგადოებრივი ინტერესის მქონე სასამართლო სხდომები პატარა დარბაზში, სადაც მხოლოდ ოცამდე ადამიანი ეტევა, დამსწრე კი გაცილებით მეტია?
„ქართული ოცნების“ პარლამენტის დროებითმა საგამოძიებო კომისიამ, რომელიც განაგრძობს 2008 წლის აგვისტოს ომის შესახებ ყოფილი პოლიტიკოსებისა და სამხედროების გამოკითხვას, 27 მაისს ე.წ. სამხრეთ ოსეთის დროებითი ადმინისტრაციის ყოფილი ხელმძღვანელი, დიმიტრი სანაკოევი დაიბარა.
26 მაისს, საქართველოს დამოუკიდებლობის დღეს, გამომცემლობა „პალიტრა L” – მარო მაყაშვილის დღიურის ახალი, საიუბილეო გამოცემით ხვდება და როგორც გამომცემლობის მთავარი რედაქტორი, მაია ალუდაურიც ამბობს, დღიურის ხელახლა გამოცემით, მარო, უფრო მეტი ადამიანისთვის იქცევა ძვირფას სიმბოლოდ.
2024 წლის 3 დეკემბერს, გამთენიისას, თბილისში, საპროტესტო აქციის დაშლისას დაშავებულ 22 წლის ალექსი თირქიას წარბთან გაზის კაპსულა მოხვდა და რეანიმაციაში აღმოჩნდა. კადრები - როგორ მიჰყავთ სახედასისხლიანებული სასწრაფო დახმარების მანქანისკენ, ალექსი თირქიას მეხსიერებიდან წაშლილია.
“ჩემი ცხოვრების ნამდვილი ამბავი” ქართველი ფემინისტი პოეტისა და მწერლის, საფო მგელაძის ყველაზე ღია და თამამი ტექსტი, პირველად, 1990-იანი წლების დასაწყისში ლიტერატურულ ჟურნალ “განთიადში” დაიბეჭდა. წიგნად კი, მხოლოდ ახლა გამოიცა და მკითხველი, ამ, სულ სხვა საფოს სწორედ ახლა გაიცნობს.
ქართულ სოციალურ ქსელებში ბოლო დროს ხშირად ქვეყნდება ხუმრობები, რომლებითაც „ქართული ოცნების“ მთავრობის ჩინოვნიკებისა და მათი მხარდამჭერების პროპაგანდისტულ მესიჯებს მასხრად იგდებენ და ქილიკ-ქილიკით ტყუილში ამხელენ.
რა მოხდება, თუ ერთ დღეს წიგნს, ფილმს, სპექტაკლს, ნახატს, სიმღერას - ყველაფერს, რაზეც ვიტყვით, რომ ის ჩვენს რელიგიურ თუ სხვაგვარ გრძნობებს შეურაცხყოფს - ავკრძალავთ, ხოლო მათი ავტორების კანონით დასჯას მოვითხოვთ? სადაც ასეთი რამ ხდება, იმ ქვეყნებს უკვე მართავენ ავტორიტარული ან დიქტატორული რეჟიმები.
მეორე მსოფლიო ომის დასრულებიდან 80 წელი გავიდა. ნაციზმსა და ფაშიზმზე გამარჯვების დღეს, რომელიც საქართველოში ოფიციალურად 9 მაისს აღინიშნება, ვეტერანები წელსაც „ვეტერანთა კულტურისა და დასვენების პარკში“ შეხვდნენ.
დადიანის ქუჩაზე ჩამონგრეული სამსართულიანი სახლის პერიმეტრი ისევ პოლიციის და სამაშველო სამსახურის ყვითელი და წითელი ლენტებითაა შემოსაზღვრული.
29 აპრილს რუმინელი კომიკოსი ვიქტორ პატრაშკანი საქართველოში არ შემოუშვეს. სომხეთ-საქართველოს საზღვარზე მისთვის უარის მიზეზები არ აუხსნიათ - მისთვის გადაცემულ დოკუმენტში მონიშნული იყო ზოგადი პუნქტი: „სხვა შემთხვევები, რომლებიც გათვალისწინებულია საქართველოს კანონმდებლობით“, რაც არავინ იცის რას ნიშნავს.
შვიდი წლის ბიჭი, რომელსაც, წალენჯიხის რაიონის ერთ-ერთ სოფელში, როგორც ბავშვი ჰყვებოდა, დედამ და ბებიამ სცემეს, დაკბინეს და სასიმინდეში ჩაკეტეს, ახლა მამასთანაა.
61 წლის ცარო ოშაყაშვილმა ნოემბერში პროევროპულ აქციებზე გაიცნო 29 წლის არჩილ მუსელიანცი, რომელსაც არც მშობლები და არც გამზრდელი ჰყავდა. ცარო მას შემდეგ მისი აქტიური მხარდამჭერია: აქციებზე არჩილის ფოტო უჭირავს, უგზავნის წერილებს, რეგისტრაცია გაუკეთა ციხეში გამოცდებზე და მისი უფლებების დაცვაზე ზრუნავს
უკვე რამდენიმე შემთხვევა გასაჯაროვდა, როცა უცხოეთში მცხოვრებ ქართველ ემიგრანტებს, რომლებიც „ქართული ოცნების“ ხელისუფლებას ხშირად აკრიტიკებენ და საქართველოში უწყვეტ პროტესტს გულშემატკივრობენ, ქუჩაში უცნობი ადამიანები ესხმიან თავს, ემუქრებიან და ფიზიკურად უსწორდებიან.
საქართველოს პარლამენტში შესულია საკანონმდებლო წინადადება, რომლის მიხედვით, ყველა უმაღლეს სასწავლებელში, სახელმწიფოშიც და კერძოშიც, ბაკალავრიატის საფეხურზე, ქართული ენის სწავლება სავალდებულო უნდა გახდეს.
ალიმენტის გადახდა არავის უხარია. თუ გაიაზრებ, რომ ეს შენი არასრულწლოვანი შვილის სარჩოა და არა შენი ყოფილი მეუღლის სარჩენი ფული, წესით, ყველაფერი უნდა დალაგდეს. თუმცა საქართველოში ეს ყოველთვის ასე არ ხდება. უფრო პირიქით.
საქართველოში ქალები 5-ჯერ მეტ დროს ხარჯავენ სახლის დალაგებაზე, რეცხვაზე, საჭმლის მომზადებაზე, ბავშვის თუ მოხუცის მოვლაზე, ვიდრე კაცები. აუნაზღაურებელი ზრუნვის შრომაზე, ყოველწლიურად, 3 მილიარდი საათი იხარჯება. აქედან 85% (2,5 მილიარდი საათი) სწორედ ქალების დროა.
ჩამოტვირთე მეტი
